Peter Brouwers

Bio

Ik ben geboren op 9 juli 1964 in Maastricht. Toen ik acht jaar oud was wist ik al dat ik later tekenaar wilde worden. Dat is ook gelukt. Ik heb de kunstacademie in Maastricht gevolgd en aansluitend de Jan van Eyck academie.
Nu schrijf en teken ik kinderboeken. Daarnaast geef ik ook workshops over tekenen en boeken maken op scholen en geef ik tekenles aan kinderen en volwassenen op mijn atelier in Utrecht. Ik vind het heel leuk om dat wat ik geleerd heb weer door te geven aan anderen en hen te inspireren! Mijn eerste boek is verschenen in 1994 met de titel 'Oscar Olifant'. Daarna volgde 'Bertje Big', ook verschenen in 1994. Hierin speelt een big de hoofdrol, op een boerderij. Na 'Oscar' vond ik het leuk om een verhaal te bedenken dat dichter bij huis speelde. Na die twee boeken gemaakt te hebben ontdekte ik dat ik het ontzettend leuk vond om dieren te tekenen. Op de boekenpagina staan al mijn boeken vermeld die ik in de jaren daarna heb uitgegeven.

Ideeën en inspiratie

De boerderij van mijn tante in Lixhe (B)

Van kinds af aan hield ik van verhalen en verhalen vertellen. Daar heb ik altijd veel inspiratie uit geput. En nog steeds denk ik veel terug aan wat ik als kind leuk vond. Dat is voor mij een soort graadmeter geworden in mijn werk. Ook haal ik inspiratie uit herinneringen van vroeger, alledaagse voorvallen, dieren en hun eigenschappen en mensen en hun karakters. Als kind bezocht ik veelvuldig de boerderij van mijn tante Truus in Lixhe (België). Deze boerderij heb ik vaker als decor in mijn boeken gebruikt (Bertje Big, Wilbur Kuik en Bertje Big op avontuur). En natuurlijk haal ik inspiratie uit mijn rijke fantasie. Humor is altijd een belangrijk ingrediënt in mijn verhalen. Daarnaast vind ik het belangrijk dat tekeningen en illustraties expressief zijn. De sfeer en handeling kunnen zo iets extra's overbrengen en daarin een aanvulling zijn op de tekst.

---

Verhalen vertellen is wel de kern van mijn werk. Of ik dat nu doe door een boek te maken of een lezingen te geven of een workshop te doen. Verhalen vertellen die mij boeien met het oog op mijn publiek te boeien, te raken en contact te maken. Dat is mijn doel. Ik heb workshops gegeven in binnen en buitenland. O.a. in Frankrijk op een basisschool. Mijn frans is niet bijzonder en wellicht nog wel slechter dan dat. Ik heb me gered met mijn nonverbale expressie. Een vriendin die ook aanwezig was heeft het een en ander vertaald waar nodig. Het was een groot succes. Ik heb ook in België workshops gegeven op het KIDS (Koninklijk instituut voor doven en slechthorende kinderen). Daar zaten kinderen die ook autistisch waren en slecht konden horen. Juist door mijn fysieke expressie en mimiek wist ik deze kinderen te bereiken en contact te maken. Dat zijn dierbare herinneringen. Voor mij zijn het ook belangrijke ervaringen omdat ik er achter kom dat ik speciaal met deze doelgroepen goed contact kan maken. Zo ontstaan bijzondere momenten in de interactie waarin zowel zij als ik geraakt worden.